Binnen Omring kun je alle kanten op. Mendy werkte tijdelijk als verzorgende IG, maar is nu terug bij haar grote liefde: het vak van bewegingsagoog. Marissa stapte van de wijkzorg over naar Het Baken. En Irene? Die vond onverwacht haar ideale werkplek. “Ik had dit jaren eerder moeten doen!”
Denken in oplossingen? Mendy Wentzel doet het dagelijks bij Nicolaas en Overvest. “Als bewegingsagoog leid ik beweeggroepen in de huiskamers. Daarnaast begeleid ik bewoners na verwijzing van de arts. Daarbij maak ik een behandelplan met doelen. Maar anders kijken is óók dat je soms je doelen moet loslaten. Soms moet je eerst iemands vertrouwen winnen, of via een omweg de beweegmomenten uitbreiden. Zo was er een nieuwe bewoonster die veel op haar kamer zat. Als ik vroeg of ze mee ging bewegen, zei ze nee. Laatst kwamen we erachter dat ze shoppen leuk vindt. Dus de keer erop vroeg ik: ‘Heeft u zin om bij het winkeltje te gaan kijken?’ Ze pakte meteen haar tas en rollator. Het mooie is: ze heeft een wandeling gemaakt én iets gedaan wat ze leuk vindt. Een volgende keer kunnen we op de fiets naar de winkel gaan. Dan maken we nog een tussenstop bij het fietslabyrinth.”
In 2020 kwam Mendy werken bij Omring. “Midden in de coronaperiode, waarin ik als bewegingsagoog niet volop kon werken. Van Omring kreeg ik de kans om de opleiding te volgen tot verzorgende IG.” Ook een mooi vak, maar inmiddels is ze weer terug bij haar grote liefde. “Ik vind het geweldig om ouderen in beweging te krijgen, samen met collega’s. Ook bewoners die in de huiskamer aan tafel zitten te slapen. Van woonassistenten kregen we regelmatig de vraag: ‘Hebben jullie leuke spelvormen? Op elke afdeling staan al spelboxen. Hierin zitten allerlei materialen en een beweegboek met uitleg. We hebben nu ook filmpjes gemaakt met tips en tricks. Daar krijgen we veel leuke reacties op.” Helemaal blij werd Mendy toen ze laatst bij Nicolaas de afdeling op kwam. “In de gang had woonassistent Paula van Walderveen alle spelletjes uitgezet die we op de filmpjes hadden laten zien. Ze is met zes bewoners aan de slag gegaan. ‘Het was fantastisch’, zei ze na afloop. Daar doen we het voor!”
Haar loopbaan bij Omring begon in 2012 met een bijbaan als werkstudent. “Als helpende plus werkte ik bij Overvest en later in de wijk”, vertelt Marissa Burgmeijer. “Daar maakte ik kennis met het vak van wijkverpleegkundige. Ik was meteen verkocht!” Acht jaar werkte ze als wijkverpleegkundige. Maar het ging kriebelen. “Tijdens mijn opleiding zei ik al: ik wil de zorg niet alleen uitvoeren, maar ook coördineren en vormgeven. Dat doe je als wijkverpleegkundige, maar ik wilde het graag op grotere schaal.”
Inmiddels werkt Marissa als propositiemanager op Het Baken. “Ik heb even getwijfeld of ik het moest doen. Ik heb een jong gezin en zou meer uren gaan werken. Maar met de steun van mijn vriend en een fijn vangnet van opa en oma’s kon ik de overstap maken.” Marissa houdt zich bezig met de ontwikkeling van producten en diensten binnen Omring. “Ik ben nu bijvoorbeeld de nieuwe functie van casemanager dementie verder aan het ontwikkelen. Deze casemanagers zorgen voor een betere begeleiding binnen de langdurige zorg. Daarbij ondersteunen ze cliënten en hun naasten, maar ook collega’s. In 2018 heb ik zelf de opleiding tot casemanager dementie gevolgd. Die ervaring komt nu goed van pas.
Ook mijn ervaring als wijkverpleegkundige helpt me enorm. Ik weet tegen welke problemen collega’s in de dagelijkse praktijk aanlopen. Ik probeer altijd te kijken: wat voor effect heeft een ontwikkeling of aanpassing in de praktijk? En hoe kunnen we collega’s daarbij optimaal ondersteunen?
”Mist ze het dagelijkse zorgen weleens? “Heel eerlijk? Nee”, lacht Marissa. “Dat komt ook omdat ik veel bezig ben met zorginhoud. En vorige zomer heb ik nog een paar ochtenden ingesprongen in de wijk, vóór mijn eigen werk. Ik raad het iedere collega op Het Baken aan om eens een dienst mee te draaien in de wijk of op een locatie, bijvoorbeeld als woonassistent. Dat is essentieel voor een goed beeld van de dagelijkse praktijk.”
Werken bij een grote zorgorganisatie? Dat biedt kansen! Irene Josefa-Isidora, al 27 jaar Omringer, weet er alles van. “In 1997 kwam ik in dienst bij Den Koogh. Daar heb ik de interne opleiding gedaan tot ziekenverzorgende. Daarna heb ik 24 jaar gewerkt bij Buitenveld.” Tot eind 2023 werkte Irene, inmiddels verpleegkundige, bij De Brink. “Maar daar waren te weinig verpleegkundige handelingen. Samen met een P&O-medewerker ben ik gaan kijken: zijn er andere kansen voor mij? Want ik wilde per se bij Omring blijven. Het voelt hier vertrouwd. En Omring biedt altijd de mogelijkheid om te blijven leren.”
De P&O-medewerker kwam al snel met een interessante optie: Hospice Zorg aan Zee in Den Helder. Hier zijn verpleegkundigen van Omring actief. “Dat bleek helemaal bij me te passen. Ik had dit jaren eerder moeten doen!”, aldus Irene. “Ik voel me hier weer écht een verpleegkundige. Regelmatig voer ik verpleegtechnische handelingen uit, zoals het aansluiten van een morfinepomp. Zulke handelingen zijn een mooi onderdeel van mijn vak.”
Maar het meest waardevolle? “Dat is het contact met onze gasten en hun familie. Ik vind het mooi om hen te ondersteunen en te begeleiden in de laatste fase. Een tijdje geleden kwam een gast overstuur bij ons binnen vanuit het ziekenhuis. Ik kan haar pijn niet weghalen, maar ik kan wel een luisterend oor bieden. Vaak helpt dat ook. Even rustig bij iemand zitten, een praatje maken: dat is zo belangrijk. Net als aandacht en nazorg voor de familie.”
De overstap naar het hospice was voor Irene wel even wennen. “Het is een andere manier van werken. Op de woonzorglocatie was ik bijvoorbeeld gewend om mensen te helpen verbeteren. Ik stimuleerde iemand om te lopen, om dingen weer zelf te doen. In het hospice weten we dat iemand niet beter wordt. Hier ‘moet’ er minder, we leggen onze gasten vooral in de watten.”
Stuur een bericht via het