Waarom zou je als HBO’er aan de slag gaan in de zorg? Als wijkverpleegkundige bijvoorbeeld? Volgens Jessica van der Heide, al bijna twintig jaar wijkverpleegkundige in Den Helder, omdat het één van de meest veelzijdige functies is die er bestaat. ‘Geloof mij, je verveelt je nooit!’
Sinds haar 21ste werkt Jessica (40 jaar) al als wijkverpleegkundige en nog altijd vervult ze de functie met plezier. ‘Het is echt een baan met zoveel verschillende aspecten in zich. Je werkt heel zelfstandig, want jij bepaalt het zorgplan voor een cliënt. Maar ondertussen moet je hard werken om je netwerk op orde te houden, want je bent ook de spil in de wijk. Dus als iemand een ergotherapeut nodig heeft of een hulpstuk om prettig langer zelfstandig te kunnen wonen, ben jij degene die de contacten legt’, vertelt Jessica.
Daarnaast heb je natuurlijk je eigen team waar je mee werkt. ‘Als wijkverpleegkundige bepaal je de zorg die een cliënt nodig heeft en jouw team (Helpende Plus, Verzorgenden IG en Verpleegkundigen) moet deze zorg dan gaan verlenen. Mensen moeten steeds langer zelfstandig blijven wonen, maar ondertussen zijn er personeelstekorten in de zorg. Dan wordt er een beroep gedaan op je vindingrijkheid om de zorg die iemand nodig heeft, tóch rond te breien. Soms lukt dat heel makkelijk, soms moet je alle zeilen bijzetten en creatief nadenken.
Stel iemand krijgt vanuit de indicatie twee keer per dag zorg, maar eigenlijk zie je dat de cliënt er baat bij zou hebben als hij drie of vier keer per dag gezien wordt. Dan ga je met de familie en mantelzorgers om tafel en probeer je een schema in elkaar te zetten. Vaak wordt het door familie en mantelzorg enorm gewaardeerd dat je hierin de leiding neemt.’
Ondertussen heb je ook veel contact met de huisarts. Althans, in de ideale setting. Contact tussen zorgverlener en huisarts is iets waar op dit moment vanuit Omring veel aandacht aan wordt besteed. ‘Huisartsen hebben het ontzettend druk. Als je dan een goede relatie hebt met de huisartsen uit jouw gemeente, worden de lijntjes korter. Dan weet zo’n assistent of de huisarts zelf: “Jessica belt niet zomaar, even horen wat zij nodig heeft en voor wie”. Dus er is ook echt een stuk netwerkcapaciteit nodig voor deze functie’, verduidelijkt zij.
Omdat Jessica de functie van wijkverpleegkundige nu bijna twintig jaar vervult, heeft ze nu toch besloten zich verder te ontwikkelen tot Verpleegkundig Specialist. ‘Ik heb best even getwijfeld, want het is een twee jaar durende opleiding en je verlaat je huidige team. Je komt in de praktijk van de huisarts te werken, waar je het aanspreekpunt wordt voor de wijkverpleegkundigen en de rest van het team. Dus ik houd wel contact met ze, dat scheelt’, lacht Jessica. ‘Want we hebben wel echt hele leuke teams hier bij Omring. Iedereen staat altijd voor elkaar klaar.’
Omring stimuleert het personeel eigenlijk altijd om zichzelf verder te ontwikkelen. ‘De opleiding wordt dan ook vergoed door Omring. Het fijne als ik deze opleiding voltooid heb, is dat ik bijvoorbeeld medicijngebruik van cliënten zelf mag aanpassen. Als wijkverpleegkundige weet je vaak al wat er moet gebeuren, maar ben je niet bevoegd en zul je toch weer eerst contact moeten leggen met de huisarts. Met mijn nieuwe rol als Verpleegkundig specialist, kom ik daar precies tussen te zitten en blijf ik een belangrijke rol spelen voor het Wijkteam Den Helder. Best of two worlds!’