Frances van der Vorst (39) had één grote droom: de opleiding tot verpleegkundige volgen. Maar toen werd haar moeder ziek, en daarna zijzelf. “De opleiding was mijn drijfveer om door te gaan.”
Met veel plezier werkte Frances sinds 2016 als verzorgende IG bij Omring. Maar er kriebelde wat. Frances wilde zich verder ontwikkelen. “Bij Omring staan ze overal voor open. Ze denken echt met je mee. Ik kreeg de kans om de opleiding tot verpleegkundige te doen.” Maar toen sloeg het noodlot toe: de moeder van Frances werd ernstig ziek. “Ze had nog maar kort te leven. Gelukkig kon ik direct zorgverlof opnemen. Dat ik mijn moeder in haar laatste fase heb kunnen verzorgen, dat is het mooiste wat ik voor haar heb kunnen doen.”
Na het overlijden van haar moeder wilde Frances alsnog aan de opleiding beginnen. “Maar toen werd ik zelf ziek. Eierstokkanker. Ineens was mijn kinderwens onmogelijk, ik kwam vervroegd in de overgang. En intussen rouwde ik nog om mijn moeder. De opleiding was mijn drijfveer om door te gaan. Mijn houvast. Ik dacht: niets gaat mij tegenhouden. Inmiddels ben ik vrij goed hersteld en zit ik in mijn derde leerjaar. Mijn werk en opleiding geven mij zoveel kracht en energie. Dat heeft me echt door de moeilijke tijd heen geholpen. Ik ben Omring dankbaar voor alle steun en de ruimte om mezelf weer te kunnen vinden.”
Frances combineert haar opleiding Verpleegkunde met haar werk bij thuiszorgteam Den Helder Centrum. “Ik vind het mooi om samen met de cliënt te kijken: hoe kunnen we u zo zelfstandig mogelijk houden?” Daarbij heeft Frances altijd een positieve blik. “Ik ging laatst naar een cliënt met Parkinson. Toen ik aankwam, vertelde zijn vrouw dat het heel slecht ging. Hij kwam zijn bed niet meer uit. Toen ik in de kamer bij meneer kwam, vroeg ik: wat gaan we doen vandaag? Hij zei: we gaan eruit. En hij gíng eruit. Zijn vrouw zei: het is een wonder. Geweldig om een cliënt te kunnen motiveren.”
Het begeleiden van cliënten in de laatste levensfase heeft Frances’ grote interesse. “Ik heb via Omring een cursus palliatieve zorg gedaan. Het is heel bijzonder om cliënten te begeleiden in de laatste fase van hun leven. Daarbij is het menselijke aspect heel belangrijk. Soms kan ik het gesprek openen tussen twee partners, die het moeilijk vinden om te praten over het overlijden. Als ze toch tot een goed gesprek kunnen komen, dan zie je ineens de opluchting. Dan komt de acceptatie en de rust.”
Ja, een opleiding en werk combineren is best pittig. Maar het gaat Frances goed af. “Ik ben leergierig en vind de leerstof heel interessant. En bij mijn werk stap ik elke dag vrolijk binnen bij de cliënten. En die worden daar weer vrolijk van.” Ook neemt ze haar persoonlijke ervaring mee in haar werk als zorgprofessional. “De laatste jaren heb ik de andere kant van de zorg gezien. Eerst als mantelzorger, daarna als patiënt. Daardoor heb ik nu nog meer begrip voor cliënten en hun familie.”